Wczoraj coś się we mnie bezpowrotnie zmieniło, pękło,
nie potrafię już z przymrużeniem oka patrzeć na świat.
Nie potrzebuje niczego więcej by oddychać i codziennie rano
budzić się z uśmiechem na ustach …
mimo iż czasem pogoda bywa kapryśna, a zycie wystawia na ciężkie próby

Jest jeszcze tyle niezbadanych lądów, które możemy razem odkryć,
śmiejąc się i spełniając, jest tyle myśli niewypowiedzianych …
jest tak wiele rzeczy do zrobienia – tak jak mówisz możemy popłynąć pod prąd …
taki egoizm na pół … pozwól , że zabiorę ze sobą jedynie aparat,
by zatrzymać te chwile … bo zdjęcia są ponadczasowe – bezpieczny świat …